เรียนไปเพื่ออะไร?

เมื่อตอนผม ม.1 ไม่ก็ ม.2 ผมเคยไปฟังบรรยายจากอาจารย์ท่านหนึ่ง จำได้ว่ามาจาก สวทช. ผมจำชื่อเขาไม่ได้แล้ว (เสียใจ TT) แต่สิ่งที่เขาถามกับผม ผมยังจำได้ดีจนถึงตอนนี้ว่า

เราเรียนไปเพื่ออะไร?

จำได้ว่าตอนนั้นโดนถาม เป็นไงล่ะครับ สตั๊น ไปเลย อึ้งไปเลย คิดในใจ "เออ นั่นดิ เรียนไปทำไม?"
แต่หลังจากนั้นปีนึง ผมตอบคำถามนั้นได้แล้ว ดีใจมาก!
คำตอบของผมคือ เรียนเพื่อรู้

เรียนเพื่อรู้ คืออะไร?

เรียนเพื่อรู้ ในความหมายของผมนั้นหมายถึง เราเรียนเพื่อนำไปใช้ เพื่อเป็นประสบการณ์ให้เราสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆได้ ง่ายๆคือ เรียนเพื่อใช้ล่ะครับ
แต่สิ่งที่ผมเห็นอยู่ในการศึกษาไทยตอนนี้คือ เรียนเพื่อสอบ เพราะ หลังๆเราเรียนพิเศษกันมากขึ้น (จริงๆการเรียนพิเศษมันไม่ได้ผิดอะไรเลย จริงๆดีด้วยซ้ำ) แต่จุดประสงค์ที่เด็กตอนนี้ไปเรียนมันผิด! เดี๋ยวนี้ เราไปเรียนพิเศษเพื่ออะไรกันครับ? เพื่อที่จะอยากได้เกรด กันใช่มั้ยล่ะครับ
ฉะนั้นการคิดแบบนี้มันก็ไม่ต่างกับการเรียนเพื่อสอบเลย ถามว่ามันผิดมั้ย? นั่นสิครับ มันก็ขึ้นกับมุมมองของแต่ล่ะคนอีก
บางคนอาจจะมองว่า ต้องทำเกรดให้ดีๆนะ จะได้มีโอกาสเลือกที่เรียน เลือกทุนอะไรมากมายได้มากกว่าคนอื่น
แต่อีกคนอาจจะมองว่า มันผิดนะ! เพราะมันจะทำให้เรา เก่งแต่ในกระดาษ แต่ชีวิตจริงทำไม่ได้สักอย่างเลยนะ
อย่างที่บอกครับ มันก็ขึ้นกับมุมมองของแต่ล่ะคน แต่ในมุมมองของผมมองว่า ทั้งชีวิตของเราประมาณ 2 หมื่นวัน เราไม่ได้อยู่แต่ในรั้วการศึกษา เรียน ๆ สอบ ๆ ไปตลอดชีวิต มันก็แค่ช่วงๆหนึ่งของชีวิตเราเท่านั้นเอง อย่างมาก มากสุดเลย ก็ครึ่งชีวิต แล้วถามว่า แล้วที่เหลือล่ะ? นั่นสิครับ มันคือโลกแห่งความจริง โลกที่พลาดแล้วพลาดเลย ต่างจากตอนที่เราเรียนโดยสิ้นเชิง ผมเลยมองว่า เราควรที่จะเรียนเพื่อรู้มากกว่า ที่จะเรียนเพื่อที่จะเก่งแต่ในกระดาษข้อสอบ เพื่อที่เราจะไดัสามารถอยู่ในโลกแห่งความเห็นจริง ได้อย่างมีความสุข
แต่ก็ไม่ใช่ว่า ผมจะไม่ได้แคร์เกรด หรืออะไรเลย เกรด มันก็คือ การประเมินค่า หรือ Evaluate เราด้วยวิธี ๆ หนึ่ง ที่ทำให้เรารู้ว่า เราอยู่ตรงไหน ซึ่งถามว่ามันสำคัญมากมั้ย? มันก็สำคัญนะ แต่ก็ไม่ใช่ สำคัญมากจนกระทั่งเรา ไม่ได้ทำอย่างอื่นเลย กับผมแล้ว **สิ่งที่สำคัญที่สุดนั่นไม่ใช่ เรื่องเกรดเลย **
แต่เป็น การได้มีความสุข ได้เดินไปทักทายคนโน้น คนนี้ ได้คุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์
การได้ทำสิ่งที่เราอยากทำ เรียนในสิ่งที่อยากรู้
การได้เขียนบล๊อคนี้แล้วมีคนอ่าน (อวยและ lol)
และ สุขที่ได้อยู่กับครอบครัวและคนที่เรารัก สวัสดีครับ (ตัดจบง่ายจังเฮ้ย!! เกือบจะจบดีและ)