Studying In University 101

จากเสียงตอบรับของ 2 ตอนที่แล้ว วันนี้เลยจะมาต่อจากตอนที่แล้วเลย นั่นคือ การเข้าเรียน Lecture สิ่งที่ตามมานั่นคืออะไร พวกเราก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว นั่นคือ "การบ้าน"
คือเห็นน้องๆมัธยมบอกว่า

"โหการบ้านของพวกพี่นะ ไม่เยอะเท่าพวกหนูหรอก"

น้องลองมาอยู่สิครับ จริงครับที่ว่ามันไม่เยอะเท่าครับ ในเชิงปริมาณน่ะ! แต่การบ้านแต่ล่ะอย่างไม่ใช่แค่ไปเปิด Google แล้วไปก๊อปมาแล้วส่ง แต่อันนี้มันมากกว่านั้นไงครับ
ทำงานแต่ล่ะที ต้องหา Research เยอะแยะ อย่างน้อยก็มากกว่า หาใน Google แล้วก๊อปมาเยอะเลยนะครับ
บางวิชาก็สั่งแบบบรรลัยกะไม่ให้นอนกันเลยทีเดียว ทำกันหัวบานเลยนะครับ แหม่ๆ
บางวิชาเช่น Programming ที่พี่เรียนอยู่ก็นั่งเขียนโค๊ตกันอย่างเพลิดเพลิน (ซะที่ไหนกันเล่า หัวฟูกันต่างหาก เฉพาะคนที่ไม่ได้นะครับ)

มาลองดูวิธีการปรับตัวสไตล์อานนท์คุงกัน

• การบ้านไหนทำได้ รีบทำก่อนเลย เพราะมันจะใช้เวลาน้อยมาก (ถ้าเราทำได้นะ)
• จัดตารางเวลาดีๆ จริงๆเวลามันก็มีออกเยอะ ถ้าเราไม่นอน 555
• บางทีถ้าทำคนเดียวไม่ได้ ก็ลองไปหาเพื่อนดูสิ ช่วยๆกันทำก็ดีนะ เดียวๆก็เสร็จแล้ว (เอิ่ม.. ไปช่วยกันทำนะ ไม่ใช่ให้ไปลอกเข้านะเฟ้ย เดียวจะโดนอาจารย์เช๊งนะครับ)
• อย่าพลัดวันประกันพรุ่ง เดี๋ยวจะไม่เสร็จก่อนส่งนะครับ ส่งช้าเกินวิเดียวเขาก็ไม่รับแล้วนะ
  แค่ 4 ข้อแค่นี้ก็สามารถทำให้เราสามารถจัดการการบ้านของเราได้อย่างทันท่วงที ไม่ต้องมารีบปั่นกันก่อนวันก่อนส่ง ซึ่งปกติก็ไม่ค่อยจะเคยทำได้ (เดี๋ยวนะ ไม่น่าใช่และ) สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า

การบ้านในมหาลัยกับมัธยม แม่มต่างกันฟ้ากับเหวเลยนะครับ

มันคนล่ะระดับกันครับน้องเอ๋ย!